23.9.12


dom nad jeziorem
znów pełna wiatru
biała firanka



2 komentarze:

  1. Nic bardziej od świata nas nie odgradza jak samotność w ciszy i zamknięte okno.Ktoś jednak je przezornie uchyla.Nie na darmo.Wiatr swoją subtelną naturą wywołuje kołyszący ruch,firanka poddaje się jego delikatnej sile,zaczyna falować...a cóż może być dla nas lepszym zaproszeniem do jej dotknięcia i spojrzenia na okalające dom jezioro.?Nic bardziej do świata nas nie zbliża jak wiatr i drgająca w jego takt biała firanka.

    pozdrawiam serdecznie S.

    OdpowiedzUsuń
  2. --

    i dotykając firanki
    dotykam żagla
    czy chmur?

    to wiatr, czy twój oddech?

    nie zapytam - odpowiesz
    milczę - rozumiesz bez słów

    nie było firanki?

    --

    Ahoj! Kapitanie :-))
    Dzięki za rejs!


    OdpowiedzUsuń