29.5.13


wiosenna łąka
tyle kwiatów
dla nikogo





4 komentarze:

  1. Wzruszyłam się po przeczytaniu..

    Bardzo prawdziwe jest haiku, które stworzyłaś, aż chwyta za serce.

    Cóż z tego, że mamy czegoś pełno, gdy nie mamy z kim się tym podzielić, pokazując drugiej osobie swoje uczucia piękno, które jest wokół nas..
    W samotności nawet przepiękne kwiaty za bardzo nie potrafią cieszyć..

    Na dworze grzmi, mocno pada deszcz, ale zza chmur przebija słońce:)
    Słońce jest jak uśmiech, więc niech świeci Tobie nie tylko w dzień, pozdrawiam Cię Magdaleno:)
    Kasia

    OdpowiedzUsuń
  2. Kasiu,

    też się wzruszyłam po obejrzeniu.

    Na nic "bogactwo", jeśli nie można się nim podzielić. Zgadzam się z Tobą.
    Samotnemu człowiekowi/dziecku kwiaty pachną zupełnie inaczej.

    Kasiu, dziękuję za zrozumienie, za interpretację.
    Zaświeciło słońce mimo, iż z daleka, daleka dochodzą odgłosy burzy,
    i za chwilę zegar oznajmi północ.

    :-)

    --

    OdpowiedzUsuń
  3. Już siódmy raz zaglądam na to zestawienie obrazu z poezja, jak do kapliczki w drodze na przystanek. Nie potrafię opisać słowami tego co czuję za każdym razem odbierając ten utwór.

    Napiszę po prostu dziękuję.
    Adam

    OdpowiedzUsuń
  4. Adamie,
    zatrzymało mnie i zaciekawiło Twoje porównanie. :-)

    Też doświadczam takiej niemocy, gdy czasem nie umiem wysłowić swoich uczuć.

    Pozdrawiam i dziękuję,
    Magda :-)

    OdpowiedzUsuń