Robert Kania zaprezentował moje haiku

w Salonie Literackim. Dziękuję :-)

wiosenny zmierzch
cień mojej wiśni
wraca do domu

kwitnąca wiśnia
stary malarz wciąż
rozrabia farbę

w płatkach jaśminu –
motyl to jeszcze
czy już kwiat?

trzymając nić
babiego lata…
daleki odgłos pociągu

zimny wiatr
za krzykiem gęsi
puch ostu

po gradobiciu…
w tym dniu rozumiem
mowę ptaków

tam, gdzie idzie…
resztki babiego lata
i jej włosów

kolejna jesień
coraz wolniej szeleszczą
liście w alejce

jak cicho…
w drzwiach pokoju syna
pająk snuje sieć

koniec alei
z ramion staruszka
opadają liście

wkoło świeży śnieg
którędy przejdą
moi goście?